Informatie:

“Vereniging het Groninger Paard”

De stamboekvereniging “Het Groninger Paard” is in 1982 opgericht om dit Noord-Nederlandse paardenras en zijn opmerkelijke karakter te bewaren en werd erkend bij Koninklijk Besluit op 
28 november 1985. De vereniging werd gesticht omdat verschillende andere Nederlandse verenigingen samengingen in het KWPN. Liefhebbers en fokkers van het Groninger paard wilden dat niet omdat dan het ras zijn identiteit zou hebben verloren. Dankzij het fokbeleid van de vereniging is het Groninger paard als ras blijven bestaan en is het aantal paarden geleidelijk weer gaan groeien. In 1995 is het stamboek door de Europese Unie erkend als oorspronkelijk stamboek. Het ras heeft nu ongeveer vijfentwintig hengsten en vierhonderd merries en is erkend als zeldzaam huisdierras.

Elk jaar in augustus wordt de Nationale Fokdag gehouden, waar de paarden worden gepresenteerd die zijn gekwalificeerd in de Regionale keuringen. Groninger paarden worden tijdens keuringen ingevlochten in de traditionele (Groningse) kleuren wit en groen.

Bedreigd huisdierras

Het ras is ontstaan rond 1870 door in kruisingen van Oost-Friese paarden en Oldenburger hengsten. Sinds 1880 werd het in stamboekverband gefokt. Het voortbestaan van dit ras werd echter in de tweede helft van vorige eeuw ernstig bedreigd door de opkomende motorisering in de landbouw en door de wens van ruiters om te komen tot een beter presterend springpaard ongeacht de herkomst. Er werd bijvoorbeeld gekruist met Engelse volbloed hengsten en met rijpaardtypes uit de regio Oldenburg en uit Frankrijk. Dankzij Stichting Zeldzame huisdierrassen ontsnapte de laatste Groninger hengst Baldewijn in 1978 ternauwernood aan de slager en kon de fokkerij van het Groninger paard opnieuw beginnen. Sinds 1982 zet Vereniging Het Groninger Paard zich in voor behoud en promotie van dit bijzondere ras. Na een start met één hengst en circa 20 merries is het paardenbestand gegroeid naar ongeveer 20 hengsten en 700 merries. Dankzij oplettende fokkerij en de inzet van veel hengsten is het inteeltpercentage in de populatie laag.

Kenmerken

Dit ras heeft zich ontwikkeld voor werken in de zware kleigronden die Noord-Nederland rijk is. Het Groninger Paard is een massief en krachtig paard voor boerderijwerk, maar wordt ook gebruikt voor tuigsport, mensport en voor normale dressuur.

De beschrijving in de statuten van de fokvereniging luidt:

“Het paard is een zwaar, lang gelijnd en kortbenig warmbloedpaard met een krachtige bouw, een sprekend hoofd, een gespierde middellange hals, voldoende schoft die soepel overgaat in een niet te lange, sterke rug, een tamelijk schuine schouder, een brede en diepe zwaar gespierde romp, ronde welving der ribben, een zwaar ontwikkelde achterhand, massief beenwerk met korte platte pijpen en ruime harde voeten.”